Οι περίεργες ιστορίες του Σατό ντε Νουαγιέ (Château des Noyers).
Στο νομό Καλβαντός στην Νορμανδία της Γαλλίας, υπάρχει μια μικρή πόλη το Τourneur, στα βόρεια του Vire. Οι ιστορίες της περιοχής αλλά και οι μαρτυρίες των επισκεπτών, κυριολεκτικά σου παγώνουν το αίμα. Χτισμένο το 1835 από την οικογένεια του De Beaudre (Ντε Μπόντρ). Το Κάστρο ερειπωμένο πλέον έχει γίνει σκηνικό ανεξήγητων φαινομένων.
Από τη Τζένη Βλαστάρη Tabary
Ήταν μεταξύ του 1867 και του 1876, όταν αυτά τα περίεργα γεγονότα έφτασαν στο αποκορύφωμά τους. Το κτίριο ήταν τότε η ιδιοκτησία της Pauline de Cuissy και του συζύγου της Ferdinand de Lescaudey de Manneville. Ζούσαν εκεί με τον γιο τους Maurice και μερικούς διαχειριστές του κτήματος, τον αμαξά, την κουβερνάντα του παιδιού, τους μάγειρες και τις υπηρέτριες.
Μια από τις μαγείρισσες η Celina Desbissons (Σελίνα Ντεμπισόν),είναι επίσης η προγιαγιά του Didier Duchemin (Ντιντιέ Ντουσεμάν), δήμαρχος της πόλης από το 2014 έως το 2020. Ιστορίες και τα γραπτά που έχουν μείνει από εκείνη την εποχή σαν μαρτυρίες. Τα ανεξήγητα φαινόμενα που συνέβαιναν μιλάνε για βιβλία πεταμένα στους τοίχους, γυναικείες φωνές, κινούμενα αντικείμενα, υψωμένα σεντόνια στον αέρα.
Ένα από αυτά τα ημερολόγια, ανήκει στην γιαγιά του δημάρχου Didier Duchemin (Ντιντιέ Ντουσεμάν), γράφει λοιπόν η Celina Desbissons (Σελίνα Ντεμπισόν) «Νύχτα Πέμπτης 30 Δεκεμβρίου 1875 στις 12:40, τρία χτυπήματα ακούστηκαν από την πόρτα του πράσινου δωματίου, αλλά οκτώ βαριά χτυπήματα από την κορυφή του σπιτιού, τα πάντα τρέμουν, 3 ακόμη δυνατά χτυπήματα στον πρώτο όροφο, στις 1:35 π.μ. τρία δυνατά χτυπήματα ακούγονται από τις σκάλες του 2ου ορόφου και βήματα βαριά σαν να κάνουν βόλτα σε όλο τον διάδρομο, άλλοτε αργά κι άλλο γρήγορα, όμως δεν είναι ανθρώπινα βήματα, ούτε ζώου, κανένα ζώο δεν μπορεί να ανέβει σε τοίχους και στο ταβάνι». Μια άλλη μαρτυρία της λέει « 19/01/1876 στις 01:15 με ξύπνησε ένας καλπασμός που ακούστηκε από το επάνω πάτωμα. Τα παράθυρα έτρεμαν για 10 λεπτά και στις πόρτες ακουγόντουσαν χτυπήματα».
Γενικότερα οι κάτοικοι του συγκεκριμένου οικήματος ζούσαν πραγματικά την κόλαση σε καθημερινή βάση. Οι μαρτυρίες που διαβάζετε, είναι καταγεγραμμένες σε προσωπικά ημερολόγια και όχι μόνο ιστορίες ή μύθοι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν από στόμα σε στόμα.
Ξεφυλλίζοντας επίσης άλλα χειρόγραφα, μαθαίνουμε ότι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού έχει απαγορεύσει την πρόσβαση στο κελάρι, κανείς δεν γνώριζε το γιατί. Τον Ιανουάριο του 1876 ένας ιερέας γράφει στο δικό του ημερολόγιο, ότι έγινε εξορκισμός στο σπίτι. Μάλιστα ο ίδιος ήταν καθισμένος σε μια καρέκλα, η οποία άρχισε να τρέμει βίαια. Μετά από αυτό υπήρξε ηρεμία. Η ηρεμία όμως κράτησε μόνο λίγες μέρες αφού αργότερα τα φαινόμενα επανήλθαν.
Μέσα στις μαρτυρίες του Ιερέα, αναφέρετε η θέαση μιας πολύ όμορφης και σχεδόν ναρκισσιστικής γυναίκας, την οποία είδε να θαυμάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Μάλιστα ο ιερέας την είδε μετά να είναι ξαπλωμένη στο κρεββάτι της, η οποία γύρισε, τον κοίταξε και του είπε «Με διώχνεις από το σπίτι αλλά δεν θα με διώξεις από το κτήμα. Θα συνεχίσω να επιστρέφω σε αυτό, ό,τι κι αν κάνετε». Οι μαρτυρίες των επισκεπτών, ακόμη και σήμερα, λένε πως την έχουν δει. Μια σκιά μαύρη η οποία περιφέρετε στο ερειπωμένο πια κάστρο αλλά και στους κήπους ή στο δάσος γύρω του.
Στο μυστηριώδη κάστρο υπάρχει ένα πράσινο δωμάτιο, το οποίο σύμφωνα με το μύθο, είναι το πιο στοιχειωμένο όλου του σπιτιού. Μάλιστα, ο δήμαρχος, ο οποίος είχε και την ιδιότητα του οδηγού/ξεναγού για όσους ήθελαν να επισκεφθούν το Κάστρο, είδε στο παράθυρο τη μορφή μιας γυναίκας χωρίς κεφάλι! Είναι καταγεγραμμένο στις σημειώσεις του, ότι ένα γυναικείο πρόσωπο εμφανίστηκε καθαρά στο παράθυρο του πράσινου δωματίου κατά τη διάρκεια μιας παράστασης «ήχου και φωτός».
Ο κος Ντιντιέ όμως, δεν ήταν ο μόνος! Τα λεγόμενά του διαπιστώθηκαν, όταν από σύμπτωση, στις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν εκείνο το βράδυ, φαίνονταν όντως το σώμα μιας γυναίκας, αλλά χωρίς το κεφάλι και έτσι επιβεβαιώνετε το γεγονός!
Την έχουν δει το βράδυ να τριγυρνάει στο σπίτι και στο πάρκο του κάστρου ντυμένη στα μαύρα. Κάνοντας τους ταξιδιώτες να χορεύουν μέχρι τα ξημερώματα. Την ίδια μαρτυρία καταθέτουν μέχρι και σήμερα κάποιοι.
Μετά την αποχώρηση του ζευγαριού που παρέμενε εκεί έως το 1876, κάποιος με το όνομα M. Decaen (Ντεκαέν) ο οποίος ήταν ένας Ελευθεροτέκτονας, αγόρασε το Κάστρο. Από εδώ και όσο το είχε στην κατοχή του, ακουγόντουσαν λιγότερες φήμες για τα φαντάσματα του οικήματος. Σύμφωνα όμως με μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, ο Ντεκαέν ήταν πάρα πολύ κακός και σκοτεινός χαρακτήρας. Έκανε την περιουσία του, από το κυνήγι φάλαινας. Οι κάτοικοι αρχίζουν να μιλούν και να διαδίδουν, ότι ασκούσε αποκρυφιστικές τελετουργίες στο Κάστρο.
Το 1984 το κτίριο κάηκε. Η φωτιά ήταν μεγάλη και το κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά. Υπάρχει όμως το εξής ανεξήγητο. Το περίφημο πράσινο δωμάτιο (το πιο στοιχειωμένο του κάστρου), γλίτωσε από τις φλόγες.
Μετά από όλα αυτά τα συμβάντα μέσα στα χρόνια, οι ιστορίες αλλά και οι μαρτυρίες των ατόμων που έζησαν εκεί, αλλά και πολλών επισκεπτών, προκάλεσαν την περιέργεια μιας ομάδας ατόμων, το οποίο κάνει σπουδές και έρευνα στα παραφυσικά φαινόμενα, η οποία το 2015 πήγε να πραγματοποιήσει την έρευνα στο Κάστρο.
Η Marguerite Da Silva και ο Christophe Georgieff από την GREPP (Εταιρεία Έρευνας και Σπουδών Παραφυσικών Φαινομένων), μαζί με τις ομάδες τους, ήρθαν από το Παρίσι αλλά και τον Καναδά, για να απομυθοποιήσουν την κατάσταση, με βάση τα επιστημονικά στοιχεία. Έφτασαν εκεί, στις 27 Απριλίου, έχοντας μαζί τους πολύ εξελιγμένο εξοπλισμό. Πέρασαν την νύχτα τους στο κάστρο, έτσι ώστε να καταγράψουν εικόνες και ήχους. Οι ίδιοι δήλωσαν, πως τα φαινόμενα ήταν ανησυχητικά και πως η ενεργοποίηση των συσκευών αλλά και οι ήχοι σε ορισμένα σημεία, ακούγονται έντονα. Με τις δηλώσεις τους υπονοούν ότι το κάστρο δικαίως έχει την φήμη του στοιχειωμένου.
Είπαν ότι προσπάθησαν να απομυθοποιήσουν πολλά πράγματα, αλλά υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά ανεξήγητα φαινόμενα. « Όλα αυτά είναι ενέργεια» είπε η Μαργαρίτα ντα Σίλβα. Στο Λε Τουρνέ λοιπόν, η ομάδα δεν απογοητεύθηκε. Οι ηχογραφήσεις τους ήταν γεμάτες, το πιο περίεργο από όλα ήταν η ξαφνική εμφάνιση μιας τεράστιας φωτεινής μπάλας, η οποία προχώρησε προς το μέρος της ομάδας πριν εξαφανιστεί. Η ίδια γράφει ότι «δεν μπορέσαμε ποτέ να καταλάβουμε τι ήταν». Από την άλλη πλευρά, η Ομάδα έβαλε τέλος σε αυτή τη σιλουέτα μιας γυναίκας που εντοπίζεται πολλές φορές, αφού είπαν ότι στην πραγματικότητα είναι ένα οπτικό εφέ.
Μια άλλη ιστορία από τα τελευταία χρόνια έρχεται από τη μαρτυρία μιας μητέρας με την κόρη της, όταν το 2016 πήγαν στο Σατώ ντε Νουαγιέ και είχαν μια περίεργη και ανησυχητική εμπειρία, όπως ακριβώς την εξιστόρησαν σε μια επιστολή που απευθύνονταν στο δήμαρχο Ντιντιέ Ντουσεμάν.
Το αυτοκίνητό τους ήταν σταθμευμένο στο δρόμο, στον οποίο οδηγεί στο Κάστρο, αφού περιηγήθηκε στο μέρος η νεαρή κοπέλα διαβεβαιώνει τη μητέρα της ότι είδε μια μαύρη ακαθόριστη σκιά να περιβάλλει το αυτοκίνητο. Επειδή φοβήθηκαν, γιατί ήδη είχαν ακούσει τις φήμες, μπαίνουν και οι 2 μέσα στο αυτοκίνητο για να φύγουν. Ήταν η στιγμή που οι δυο γυναίκες ένιωσαν/μύρισαν πολύ έντονα την μυρωδιά του καμένου. Η μητέρα και η κόρη φυσικά φοβήθηκαν πάρα πολύ, πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να τρέμουν.
Σήμερα το Κάστρο έχει αγοραστεί από ένα ζευγάρι που θέλει να παραμείνει ανώνυμο. Ο αστικός μύθος ζει και το μυστήριο του κάστρου παραμένει άλυτο. Κάποιοι λένε ότι οι πέτρες του παλιού μεσαιωνικού κάστρου που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Σατώ ντε Νουαγιέ μετέφεραν αυτές τις κακοτυχίες. Άλλοι πιστεύουν ότι έχει να κάνει με το αιματηρό παρελθόν της πόλης, όπου έγιναν εκτελέσεις στη δημόσια πλατεία. Επίσης, 700 θάνατοι συνδέονται με την πανούκλα σ’ εκείνο το μέρος.
Μία από τις φράσεις που άκουσαν πεντακάθαρα οι άνθρωποι της ομάδας έρευνας όταν πήγαν εκεί, ήταν το «Είσαι έτοιμος;», δεν ήξεραν για τι πρόκειται… Εσείς; «Είστε έτοιμοι;».